O abetouro, Botaurus stellaris, é unha especie de "garza" ou ardeida que frecuenta canaveirais das áreas húmidas. Na Galiza, na actualidade, é sobre todo unha especie que se observa en paso migratorio.
Para o coñecedor da outra lingua oficial galega, o español, resulta rechamante o feito de que en castelán avetoro é escrito con "v", e en galego, con "b". En galego o uso con "b" está testemuñado xa na Idade Media, coa forma betouro. Probablemente teña a súa orixe no francés medieval butor ou no latín desa época botaurus. A voz adaptada do francés, bitor, foi usada en castelán arredor do ano 1600, como indica F. Bernis no seu "Diccionario de Nombres Vernáculos de Aves" (Ed. Gredos). Posteriormente pasa a denominarse avetoro. Esta "a" inicial debeu influír na forma literaria galaicoportuguesa, e en portugués hoxe emprégase abetouro. En galego atopamos un precedente da forma actual abetouro en 1962, na "xeografía fito-zoolóxica" da Historia de Galicia, vol. I (Ed. Nós), impresa en Buenos Aires, e de autor Luís Iglesias. Non se trata, pois, por tanto dunha simple "copia" do uso portugués, senón dunha forma da tradición literaria medieval, con prolongación no sec. XX e nos nosos días.
Sem comentários:
Enviar um comentário